Je vraagt je af wanneer die schattige “ja”-fase eigenlijk komt. Alles leek nog zo makkelijk toen je kind nog alleen maar “mama” en “auto” zei. En nu? Alles is “nee”. Nee naar jou, nee naar het eten, nee naar de jas, nee naar slapen. Het lijkt soms alsof de peuterpuberteit al om de hoek loert nog voordat je eraan toe bent.
Als pedagogisch medewerker zie ik dit dagelijks gebeuren, en geloof me: jouw kind is niet ‘lastig’, je kind is in ontwikkeling. En dat is goed nieuws, want het betekent dat je kind groeit, zijn eigen wil ontdekt en jou nodig heeft als gids.
In deze blog deel ik 5 positieve en praktische manieren om met die ‘nee’-fase om te gaan. Mét een paar handige tools en producten die ik zelf inzet, mocht je behoefte hebben aan een steuntje in de rug.
1. Bedenk wat er écht achter het ‘nee’ zit
Vaak is die ‘nee’-fase geen afwijzing, maar een behoefte aan autonomie. Je kind wil zelf kiezen. Tip: geef een keuze! In plaats van: “We gaan je schoenen aantrekken,” zeg je: “Wil je de blauwe of de rode schoenen vandaag?”
→ Producttip: Er zijn fijne keuzekaartjes of routinekaartjes die je kind helpen bij overzicht en zelfstandigheid. Deze leuke set kaartjes van Monkiezz is echt een aanrader! Ze maken de ochtend net wat soepeler (en minder strijdvol).
Dit zit allemaal bij:
De dagen van de week (7)
De maanden (12)
De seizoenen (4)
Feestdagen, uitjes en evenementen (21)
Dagelijkse activiteiten (30)
2. Blijf zelf wél ‘ja’ zeggen – op jouw voorwaarden
Jij bent het voorbeeld. Als jij altijd in de strijdmodus schiet, leert je kind dat dat normaal is.
Probeer eens: “Ik hoor dat je geen zin hebt. Dat is oké. We gaan nu toch je jas aantrekken, en daarna mag jij kiezen of je op mijn rug of met je eigen voeten naar buiten gaat.”
Ik gebruik dit soort zinnetjes ook op de groep. Werkt bijna altijd! Een boek die daar heel goed op aansluit is het boek How2talk2kids. Dat gaat over het effectief communiceren met kinderen.
3. Gebruik humor en speelsheid
Peuters zijn net mensen (echt waar). Ze reageren beter op lachen dan op strenge stemmetjes. Dus maak van het aankleden een spelletje: “Hé, wie rent er sneller naar de schoenen? De mama-olifant of de peuter-tijger?”
Tip: Gebruik handpoppen. Laat de pop bijvoorbeeld de tandenborstel brengen. Grote kans dat je peuter sneller meewerkt.
4. Voorzie de ‘nee’ en neem de regie terug met zachte kaders
Timing is alles. Een kind dat moe is of overprikkeld, zegt vaker ‘nee’. Plan lastige momenten strategisch: geef tijd, bereid hem voor (“Over 5 minuutjes gaan we…”) en blijf rustig als het antwoord alsnog nee is. Maak gebruik van de dagritme kaarten van Monkiezz voor een extra voorbereiding.
5. Blijf zacht, maar duidelijk: jij bent de veilige leider
Grenzen stellen mag, sterker nog: het geeft rust. “Ik snap dat je boos bent. We gaan nu naar bed. Morgen is er weer een nieuwe dag.” Die duidelijkheid, in combinatie met empathie, helpt je kind écht. Je hoeft dus geen politieagent te zijn.
Als jij merkt dat je hier nog zoekend in bent, raad ik dit online programma over rust in ouderschap aan. Kort, praktisch en speciaal voor moeders zoals jij.
Tot slot…
Die ‘nee’-fase is geen fout in de opvoeding, het is een teken dat je kind zich ontwikkelt. En dat jij daarin begeleidt. Soms met geduld, soms met een zucht, en hopelijk steeds vaker met vertrouwen.
Je hoeft het niet perfect te doen (ik zeg je eerlijk, dat doe ik ook niet). Maar je hoeft het ook niet alleen te doen.
Interessante artikelen:
– Zelfstandigheid bij je kind stimuleren – Praktische gids voor ouders
– Driftbui bij je peuter? Zo ga je ermee om
– Zelfstandigheid bij je kind stimuleren – Praktische gids voor ouders
In mijn blogs gebruik ik affiliate links. Als jij via zo’n link iets koopt, ontvang ik een kleine commissie. Dit helpt me om mijn blog en tips op Kiddiefit.nl gratis te blijven aanbieden. Voor jou verandert er niets aan de prijs, en ik kies alleen producten waar ik zelf achter sta!
